Komunikacja z osobą cierpiącą na chorobę Alzheimera jest jednym z największych wyzwań, przed którymi stają rodziny i opiekunowie. Chociaż postępujące zaburzenia neurodegeneracyjne niosą ze sobą liczne bariery komunikacyjne, istnieją metody i strategie wspierające w radzeniu sobie z tymi trudnościami. W niniejszym artykule przedstawiamy wskazówki, które pomogą w budowaniu skutecznej i empatycznej komunikacji z chorymi na alzheimera, oparte na wiedzy eksperckiej i doświadczeniach neurologopedów.
W miarę postępu choroby zdolność do przetwarzania informacji i utrzymywania płynnej konwersacji maleje. Komunikacja z osobą chorującą na alzheimera stawia więc przed nami szereg wyzwań.
Oto kilka konkretnych problemów, z którymi możemy się spotkać:
Dostosowanie środowiska
Upewnij się, że miejsce rozmowy jest wolne od rozpraszaczy. Cicha i spokojna przestrzeń pomoże skupić uwagę na rozmowie. Zadbaj, by chory miał aparat słuchowy i okulary, jeśli z nich korzysta.
Jasność i prostota
Używaj prostych, zwięzłych zdań i mów wolno, dając choremu czas na przetworzenie informacji. Zadawaj krótkie, jasne pytania, najlepiej wymagające odpowiedzi „tak” lub „nie”. Unikaj skomplikowanych pytań, na przykład zamiast pytać: „Gdzie zostawiłaś klucze?”, lepiej powiedzieć: „Proszę, daj mi klucze”.
Wizualne wsparcie
Używanie gestów może wspomagać zrozumienie. Pokazywanie przedmiotów lub ich rysunków może być tu pomocne. Wskazując na przedmioty podczas mówienia o nich, ułatwiasz zrozumienie komunikatu.
Cierpliwość
Zachowaj spokój, nawet jeśli musisz powtarzać choremu te same informacje. Staraj się mówić je w zdaniu kilkakrotnie, ale w inny sposób, trzymaj się jednego tematu, powtarzaj słowa kluczowe. Daj więcej czasu na zrozumienie tematu. Twoja cierpliwość jest bardzo ważna.
Wzmocnienie pozytywnych emocji
Uśmiech, dotyk lub ciepły ton głosu mogą znacznie poprawić komunikację. Wzmacniają poczucie bezpieczeństwa – bezcenne w utrzymaniu kontaktu z chorym.
Personalizacja rozmowy
Zwracaj się do osoby po imieniu i często przypominaj o sobie, co pomaga w budowaniu zaufania. Przedstawiaj każdą osobę, która Was odwiedza: „O, wreszcie przyszłaś, Zosiu!”, „Mamo, zobacz, kto tu nas odwiedził, to Jurek!”. Nazywaj stopień pokrewieństwa między Wami („babciu Wandziu”, „ciociu Stasiu”) oraz relacje, które Was łączą („Gdzie zostawiłam nasze książki?”, „Czy te walizki są nasze?”).
Stań twarzą w twarz z chorym, unikaj rozpraszania uwagi. Nie bój się podejść bliżej, by rozmówca mógł widzieć Twoje gesty, mimikę.
Pomóż choremu orientować się w rzeczywistości, często nazywaj i opisuj świat wokół niego, używaj określeń czasu i miejsca, na przykład: „O, za oknem już leży śnieg. Trzeba odśnieżyć ogród. Zima przyszła wcześnie w tym roku, a dopiero listopad”.
Rozmawiaj z chorym, nie egzaminuj go. Przepytywanie może być stresujące i demotywujące. Nie zwracaj się też do chorego jak do dziecka, nie opowiadaj o jego chorobie w obecności innych osób – uszanuj prywatność osoby chorej.
Pamiętając o tych wskazówkach i strategiach, możemy znacznie poprawić jakość komunikacji z osobami chorującymi na alzheimera. Choć każdy dzień zazwyczaj przynosi nowe wyzwania, cierpliwość, empatia i konsekwentne stosowanie się do powyższych porad pozwolą na budowanie głębszych i bardziej znaczących relacji z chorymi.
Komunikacja z osobą cierpiącą na chorobę Alzheimera jest wyzwaniem, ale również okazją do wykazania się empatią i cierpliwością. Przyjęcie odpowiednich strategii komunikacyjnych może znacznie poprawić jakość życia chorych oraz ich opiekunów, przynosząc ulgę i wsparcie w codziennym życiu.
Odwiedź nasz Facebook i Instagram!